Dotychczas opodatkowanie zależało od statusu prawnego garażu. Wyodrębnione lokale użytkowe były opodatkowane wyższą stawką. Nowelizacja wprowadziła zasady, zgodnie z którymi za część mieszkalną budynku będzie uznawane także pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pojazdów. Stawka podatku powinna być taka jak dla mieszkania w tym samym budynku.

Przepisy znowelizowanej ustawy z 29.11.2024 r. o podatkach i opłatach lokalnych weszły w życie.  1.01.2025 r.

Wysokość podatku spadnie o 90 proc. Żeby skorzystać z niższego opodatkowania, większość osób nie  musi robić zupełnie nic. Jeśli ktoś już kiedyś  złożył deklarację IN- nie musi jej aktualizować. Zmiana stawki nastąpi automatycznie.

Od 1.01.2025 r. wchodzą w życie przepisy znowelizowanej ustawy z 29.11.2024 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wszystko za sprawą dwóch wyroków Trybunału Konstytucyjnego. Wyrokiem z dnia 18 października 2023 r., sygn. SK 23/19, uznano, że wybrane przepisy (tj. art. 1a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a i e) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych:

– w zakresie, w jakim umożliwiają, na potrzeby podatku od nieruchomości, uznanie wyodrębnionego garażu znajdującego się w budynku mieszkalnym, za część budynku o odmiennym niż mieszkalny charakterze, są niezgodne z zasadą szczególnej określoności regulacji daninowych wywodzoną z art. 84 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

– w zakresie, w jakim uzależniają zastosowanie odpowiednich stawek podatku od nieruchomości do znajdującego się w budynku mieszkalnym garażu od jego wyodrębnienia lub niewyodrębnienia jako przedmiotu odrębnej własności, przez co do znajdującego się w budynku mieszkalnym garażu wielostanowiskowego stanowiącego przedmiot odrębnej własności, zastosowanie ma stawka określona w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a nie stawka określona w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a tej ustawy, są niezgodne z art. 32 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 2 i art. 84 Konstytucji.

Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że klasyfikując przedmiot opodatkowania, posługiwać się należy definicjami zawartymi w ustawie podatkowej (ewentualnie wyjątkowo w ustawach, do których przepisy ustaw podatkowych wprost odsyłają), a nie posiłkować się przesądzająco znaczeniami zawartymi w innych aktach prawnych, do których ustawa podatkowa poddawana wykładni nawet nie odsyła. Wymóg ten jest istotny nie tylko ze względu na konieczność jednoznacznego i precyzyjnego zrekonstruowania obowiązku podatkowego, lecz także dlatego, że minimalizuje przypadki niezamierzonej przez ustawodawcę ingerencji w treść tego obowiązku. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślona i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę. Trybunał wskazał, że garaż może stanowić lokal niemieszkalny, pomieszczenie przynależne do samodzielnego lokalu mieszkalnego, odrębną własność lokalu. Konstatacje te nie powinny jednak mieć decydującego wpływu na rozważania dotyczące opodatkowania garażu, mogą mieć tylko charakter pomocniczy. Innymi słowy, wątpliwości interpretacyjne należy rozstrzygać na korzyść podatników. Trybunał poprzez orzeczenie stara się zakończyć spory i wątpliwości interpretacyjne.

Natomiast wyrokiem z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. SK 14/21, uznano, że definicja budowli zawarta w ustawie również jest sprzeczna z art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Co oznacza zmiana?

Garaże znajdujące się w budynkach mieszkalnych, z urządzoną odrębną księgę wieczystą, nie powinny być opodatkowane wyższą stawką. Stawka podatku powinna być taka jak dla mieszkania w tym samym budynku.