Rodzina jako najemca.

Wiele obaw u wynajmujących budzi wynajem lokali dla rodzin.

Powodem tego są obowiązujące regulacje prawne, które wskazują na uprawnienie osoby pozostającej pod władzą rodzicielską do zamieszkiwania wraz z rodzicami.

W razie ewentualnej konieczności prowadzenia postępowania o opróżnienie lokalu sprawa będzie dotyczyła całej rodziny, pomimo tego że „głównym” najemcą będzie tylko jedna osoba.

Źródłem tego uprawnienia jest art. 96 § 1 k.r.o., zgodnie z którym rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską oraz obowiązani są troszczyć się o jego rozwój fizyczny i duchowy.

Obowiązek ten obejmuje także konieczność zapewnienia dziecku odpowiednich warunków mieszkaniowych. Dzieci pozostające pod władzą rodzicielską „głównego” lokatora są zatem lokatorami w rozumieniu OchrLokU.

Z przepisów wynika także uprawnienie do zamieszkiwania z lokatorem osób innych niż jego dzieci, w stosunku do których lokator obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych. Źródłem tego uprawnienia będą art. 128 i 135 k.r.o.

Z kolei z punktu widzenia przepisów dotyczących miejsca zamieszkania miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania jego rodziców albo tego z rodziców, któremu przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa.

Zarówno przedstawiciele doktryny, jak i orzecznictwo wskazują, że korzystanie z lokalu przez domowników osoby używającej lokalu na podstawie tytułu prawnego (np. umowy najmu), jak również przez inne osoby, którym uprawniony zezwolił na używanie lokalu, nie jest względem właściciela bezprawne i wykonywane bez tytułu prawnego, choć nie łączy ich z właścicielem stosunek najmu, użyczenia, użytkowania czy inny stosunek prawny.

Tytuł tych osób do korzystania z lokalu wypływa z prawa i woli uprawnionego („głównego”) lokatora i jest skuteczny wobec właściciela. Jest to uprawnienie pochodne wobec prawa „głównego” lokatora, powstające i gasnące razem z nim [uchwała SN (7) z 6 kwietnia 1970 r., III CZP 61/69, OSNCP 1971, Nr 7–8, poz. 118, a także uchwała SN z 4 października 2002 r., III CZP 60/02, OSNC 2003, Nr 9, poz. 118].

Wnioski :

1. nie możesz w umowie „zabronić ” mieszkania dzieciom najemcy
2. nawet jak wprowadzisz taki zapis to on nie ma zastosowania
3. weź wyższą kaucje – tak – dzieci często robią „szkody”
4. dlaczego wszyscy boją się takiego najmu i czy słusznie  – trochę tak, bo gdyby przyszło do eksmisji to jesli w lokalu jest maloletni to przysługuje rodzinie lokal socjalny a czeka się na niego wiele lat …

Można jednak bezpiecznie wynajmować rodzinom ! Jak ?

Otóż trzeba mieć dobrą umowę NAJMU OKAZJONALNEGO lub INSTYTUCJONALNEGO no i oczywiście wprowadzić do umowy mocne zabezpieczenia  – kaucja, kary umowne, poręczenie !

Co więcej – weryfikacja najemcy – zaświadczenie o dochodach to podstawa !