NAJEM OKAZJONALNY – zalety i wady !

Elżbieta Liberda        24 marca 2017        8 komentarzy

Umowa najmu okazjonalnego, mimo, iż została wprowadzona kilka dobrych lat temu, nadal jest umową niecieszącą się popularnością.

Pytanie dlaczego ?

Przecież tyle osób zajmuje się inwestowaniem w nieruchomości pod wynajem …

Co krok słyszymy o nieuczciwych najemcach, problemach z eksmisją lokatorów itp.

Niestety zawarcie takiej umowy wcale nie jest takie proste 🙂

Warunki, które musi spełniać, są dużo bardziej rygorystyczne niż w przypadku zwykłej umowy najmu.

A ustawodawca w zakresie ich przestrzegania jest bezwzględny !

Wystarczy niespełnienie choćby jednego z tzw. essentialia negoti / warunków koniecznych / i już wskakujemy pod reżim przepisów dotyczących „zwykłego” najmu, gdzie jak wiadomo ochrona lokatora jest baaaardzoo szeroka .

 

Umowa najmu okazjonalnego – czym się różni od zwykłej umowy najmu?

Najem okazjonalny jest to szczególny rodzaj najmu. Jeśli spełnimy wszelkie warunki jakie narzuca ustawodawca, gwarantuje wówczas właścicielom nieruchomości skuteczniejszą ochronę, aprzede wszystkim prawo do eksmisji uciążliwego lokatora.

O tym jak trudno pozbyć się lokatora w przypadku zwykłego najmu przeczytasz tutaj – PROBLEM Z EKSMISJĄ .

Lekiem wydają się być przepisy dot. najmu okazjonalnego.Ograniczają bowiem nieco prawa lokatorów,

Największą zaletą najmu okazjonalnego jest oczywiście możliwość skorzystania przez Wynajmującego z uproszczonej formuły eksmisji najemcy oraz jego rodziny.

Ale jak wiadomo, nie ma nic za darmo.

Aby skorzystać z „dobrodziejstwa ” ustawodawcy najpierw trochę trzeba się napocić , bądź zlecić to komuś, kto wie jak się z tym uporać. A nie jest to wcale proste…

Kilka słów o tym jak powinna wyglądać taka umowa !

Po pierwsze

  • na piśmie i na czas określony !

Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu służącego do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.

  • po drugie – najemcą może być tylko osoba fizyczna

Poza odpowiednią treścią samej umowy musimy dołączyć obligatoryjne załączniki bez których w ogóle nie możemy mówić o umowie najmu okazjonalnego.

Do umowy najmu okazjonalnego lokalu załącza się w szczególności:

1) oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu, o którym mowa w art. 19d ust. 2;

2) wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu;

3) oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, o którym mowa w pkt 2 lub ust. 3, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym.

 

No i najważniejsze !

Zgłoszenie umowy do urzędu skarbowego

  1. Właściciel będący osobą fizyczną, nieprowadzący działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali zgłasza zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania właściciela, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu.
  2. Na żądanie najemcy właściciel ma obowiązek przedstawić potwierdzenie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1.
  3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 19c i 19d ustawy oraz art. 1046 § 41 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.

 

Czyli podsumowując – nie zgłaszasz najmu do skarbówki albo „przeoczysz” jakąś formalną kwestie, to pomimo całej zabawy z przygotowaniem takiej umowy i tak nie skorzystasz z ochrony jaką daje najem okazjonalny.

Najem okazjonalny to bardzo dobra ochrona dla wynajmującego, ale tylko w przypadku kiedy umowę przygotujesz z dbałością o wszelkie szczegóły.

 

NAJEM OKAZJONALNY nie tylko dla osób fizycznych .

Elżbieta Liberda        24 marca 2017        Komentarze (0)

Wciąż panuje przekonanie, że najem okazjonalny zastrzeżony jest jedynie dla tych którzy wynajmują mieszkanie nie będąc przedsiębiorcami czerpiącymi z najmu dochód.

Tak na szczęście już nie jest.

Otóż, najem okazjonalny lokalu wprowadzony ustawą z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 3, poz. 13), rzeczywiście kwalifikował go jako najem zawarty na czas określony (nie dłuższy niż 10 lat), gdzie wynajmującym mogła być tylko osoba fizyczna, która nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali.

Uniemożliwiało to korzystanie z tej formy wynajmu wszelkim podmiotom trudniącym się wynajmem zawodowo.

Dotyczyło to także tych, którzy inwestowali w nieruchomości pod wynajem, nawet jeśli byli właścicielami tylko „kilku” mieszkań.

 

23 listopada 2013 r., weszły w życie przepisy które rozszerzyły krąg podmiotów mogących skorzystać z przywilejów najmu okazjonalnego.

Zmieniono dotychczasowy model najmu okazjonalnego zastrzeżonego wyłącznie dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie wynajmu lokali, na rzecz zarówno osób fizycznych, jak i osób prawnych, oraz bez względu na to, czy jest to działalność gospodarcza.

Od tej daty, z tego typu najmu skorzystać mogą deweloperzy, spółdzielnie mieszkaniowe, gminy itp.

Warto zatem rozważyć zawieranie umów najmu właśnie w formie umów najmu okazjonalnego.

Ochrona jaką zapewnia przed „niechcianym” lokatorem warta jest tego aby uporać się z daleko idącymformalizmem w przedmiocie zawierania tego typu umów.

O tym jakie obostrzenia zawierają przepisy aby w ogóle umowa miała charakter umowy najmu okazjonalnego poczytasz tutaj – NAJEM OKAZJONALNY.

 

 

 

Rewolucyjne zmiany w zakresie relacji przedsiębiorców z konsumentami weszły w życie 25 grudnia 2014 roku.

Niestety, wciąż wiele podmiotów nie dostosowało swoich umów do nowych przepisów?

Konsekwencje stosowania starych wzorców umownych są doniosłe w skutkach, zaś kary finansowe mocno obciążają portfele przedsiębiorców.

Kolejną przełomową datą od której zwiększyły się jeszcze bardziej obostrzenia dla prowadzonych biznesów jest kwiecień 2016 r.

Otóż od 17 kwietnia 2016 r. UOKIK uzyskał nowe narzędzia ?kontroli? i karania przedsiębiorców.

 

Konsumenci zaś otrzymali w prezencie nowe oręże do zawiadamiania o nieprawidłowościach w stosowanych przez przedsiębiorców wzorcach umownych.

 

Ale zacznijmy od początku !

O co chodzi z tymi wzorcami umownymi ?

 

Jak wiadomo, w większości z branż posługiwanie się wzorami umów jest nieuniknione.

Trudno bowiem wyobrazić sobie, że z każdym z klientów będziemy siadać do stołu i redagować umowę od początku do końca. Ani przedsiębiorca, ani klient nie mają na to czasu i ochoty.

Korzystamy zatem z pewnego ?szablonu? umowy który z reguły uzupełniamy danymi klienta i określamy zakres usługi.

 

Stosowanie jednak takiego wzorca obwarowane jest określonymi paragrafami!

Jeśli przedsiębiorca o tym zapomni naraża się na poważne konsekwencje natury prawnej.

 

Klauzule niedozwolone (abuzywne)

Wielu przedsiębiorców przy kształtowaniu wzorców umownych czy też regulaminów zapomina, iż nie mają w tym przedmiocie pełnej dowolności.

Powszechnie znana zasada swobody umów nie będzie tu miała zastosowania?

Coraz częściej słyszymy o problemach przedsiębiorców którzy stosują bądź stosowali niedozwolone postanowienia umowne.

Z restrykcyjnych przepisów ustawy korzystają również nie zawsze uczciwe firmy. Dość głośno jest o praktykach ?zastraszania? przedsiębiorców, iż w związku z faktem wykrycia stosowania u nich klauzul abuzywnych życzą sobie przelania określonych kwot pieniężnych pod rygorem skierowania sprawy do Sądu.

No i jeśli w naszej umowie rzeczywiście jest ?kłopotliwy zapis? zastanawiamy się co z tym fantem zrobić?

A jak być ?Lege Artis? ?

 

W świetle prawa wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały.

Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.

Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne).

Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.

Jeżeli postanowienie umowy nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie.

Nie uzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu. W szczególności odnosi się to do postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta.

Ciężar dowodu, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje.

 

Katalog klauzul niedozwolonych

W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności:

1) wyłączają lub ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za szkody na osobie;

2) wyłączają lub istotnie ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania;

3) wyłączają lub istotnie ograniczają potrącenie wierzytelności konsumenta z wierzytelnością drugiej strony;

4) przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy;

5) zezwalają kontrahentowi konsumenta na przeniesienie praw i przekazanie obowiązków wynikających z umowy bez zgody konsumenta;

6) uzależniają zawarcie umowy od przyrzeczenia przez konsumenta zawierania w przyszłości dalszych umów podobnego rodzaju;

7) uzależniają zawarcie, treść lub wykonanie umowy od zawarcia innej umowy, niemającej bezpośredniego związku z umową zawierającą oceniane postanowienie;

8) uzależniają spełnienie świadczenia od okoliczności zależnych tylko od woli kontrahenta konsumenta;

9) przyznają kontrahentowi konsumenta uprawnienia do dokonywania wiążącej interpretacji umowy;

10) uprawniają kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez ważnej przyczyny wskazanej w tej umowie;

11) przyznają tylko kontrahentowi konsumenta uprawnienie do stwierdzania zgodności świadczenia z umową;

12) wyłączają obowiązek zwrotu konsumentowi uiszczonej zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub części, jeżeli konsument zrezygnuje z zawarcia umowy lub jej wykonania;

13) przewidują utratę prawa żądania zwrotu świadczenia konsumenta spełnionego wcześniej niż świadczenie kontrahenta, gdy strony wypowiadają, rozwiązują lub odstępują od umowy;

14) pozbawiają wyłącznie konsumenta uprawnienia do rozwiązania umowy, odstąpienia od niej lub jej wypowiedzenia;

15) zastrzegają dla kontrahenta konsumenta uprawnienie wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez wskazania ważnych przyczyn i stosownego terminu wypowiedzenia;

16) nakładają wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy;

17) nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego;

18) stanowią, że umowa zawarta na czas oznaczony ulega przedłużeniu, o ile konsument, dla którego zastrzeżono rażąco krótki termin, nie złoży przeciwnego oświadczenia;

19) przewidują wyłącznie dla kontrahenta konsumenta jednostronne uprawnienie do zmiany, bez ważnych przyczyn, istotnych cech świadczenia;

20) przewidują uprawnienie kontrahenta konsumenta do określenia lub podwyższenia ceny lub wynagrodzenia po zawarciu umowy bez przyznania konsumentowi prawa odstąpienia od umowy;

21) uzależniają odpowiedzialność kontrahenta konsumenta od wykonania zobowiązań przez osoby, za pośrednictwem których kontrahent konsumenta zawiera umowę lub przy których pomocy wykonuje swoje zobowiązanie, albo uzależniają tę odpowiedzialność od spełnienia przez konsumenta nadmiernie uciążliwych formalności;

22) przewidują obowiązek wykonania zobowiązania przez konsumenta mimo niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez jego kontrahenta;

23) wyłączają jurysdykcję sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy.

 

Współpraca przedsiębiorców z konsumentami wymaga wielopłaszczyznowego podejścia do zagadnienia.

 

Inne bowiem będą obowiązki przedsiębiorców w przypadku zawierania umów w siedzibie firmy, inne zaś, kiedy zawierane są umowy poza lokalem przedsiębiorcy lub na odległość.

Handel internetowy rozwija się intensywnie. Chętnie korzystamy z przywilejów jakie daje wirtualny świat.

 

O co jeszcze należy zadbać aby nie dać się złapać?

Obowiązki przedsiębiorcy w umowach zawieranych z konsumentem w lokalu przedsiębiorstwa

 

 

Najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową przedsiębiorca ma obowiązek poinformować konsumenta, o ile informacje te nie wynikają już z okoliczności, w sposób jasny i zrozumiały o:

1) głównych cechach świadczenia, z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem;

2) swoich danych identyfikujących, w szczególności o firmie, organie, który zarejestrował działalność gospodarczą, i numerze, pod którym został zarejestrowany, adresie, pod którym prowadzi przedsiębiorstwo, i numerze telefonu przedsiębiorstwa;

3) łącznej cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami, a gdy charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala, rozsądnie oceniając, na wcześniejsze obliczenie ich wysokości – sposobie, w jaki będą one obliczane, a także (?) innych kosztach, a gdy nie można ustalić wysokości tych opłat ? o obowiązku ich uiszczenia; w razie zawarcia umowy na czas nieoznaczony (?) przedsiębiorca ma obowiązek podania łącznej ceny lub wynagrodzenia obejmującego wszystkie płatności za okres rozliczeniowy, a także wszystkich kosztów, które konsument jest zobowiązany ponieść;

4) sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę oraz stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji; – zapis wówczas, kiedy przedsiębiorca ją opracował;

5) przewidzianej przez prawo odpowiedzialności przedsiębiorcy za jakość świadczenia;

6) czasie trwania umowy lub – gdy umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub ma ulegać automatycznemu przedłużeniu – o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy.

 

W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dodatkowo przedsiębiorca zobowiązany jest poinformować o sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy, a także wzorze formularza odstąpienia od umowy, o ewentualnym obowiązku zapłaty przez konsumenta poniesionych przez przedsiębiorcę uzasadnionych kosztów w przypadku jeżeli konsument odstąpi od umowy po zgłoszeniu żądania wykonania świadczenia przed upływem terminu do odstąpienia od umowy jak również o ewentualnym braku prawa odstąpienia od umowy lub okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy.

 

UWAGA! Skutki braku pouczenia!

 

Nie poinformowanie konsumenta o prawie odstąpienia od umowy skutkuje tym, iż termin do odstąpienia zostaje wydłużony do 1 roku. Skorzystanie przez konsumenta z prawa do odstąpienia pozbawia przedsiębiorcę prawa do żądania wynagrodzenia. Umowę wówczas uważa się za niezawartą.

 

Jak widać obowiązków informacyjnych jest cała masa!

 

Jednakże wystarczy zapomnieć o jednym z nich by narazić się na poważne konsekwencje ?.

 

A co się zmieniło kwietniu 2016 ?

 

Na podstawie nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2015 r., poz 1634) Prezes urzędu będzie m.in. w trybie administracyjnym wydawał decyzje w sprawie zakazu stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umowy (obecnie robi to Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów).

 

Ponadto UOKiK będzie mógł wysyłać tzw. ?tajemniczych klientów? do przedsiębiorców, aby sprawdzić, czy przestrzegają swoich obowiązków.

 

Główne zmiany

 

 

  1. Prezes UOKiK będzie w trybie administracyjnym wydawał decyzje w sprawie zakazu stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umowy.

 

  1. Nie będzie aktualizowany rejestr postanowień niedozwolonych.

 

[Będą dwa rejestry! Nowelizacja wprowadza bowiem nowy rejestr decyzji Prezesa UOKIK, stary zaś będzie obowiązywał jeszcze 10 lat tyle tylko, że nie będzie aktualizowany!] ? zatem przedsiębiorco ? trzeba sprawdzać oba!

 

  1. Konsumenci mogą składać zawiadomienia do UOKiK w związku z podejrzeniem stosowania klauzul abuzywnych.

 

  1. Prezes UOKIK w decyzji ma możliwość nakazania usunięcia skutków naruszeń stosowania niedozwolonej praktyki poprzez np. usunięcie z umów pozostających w obrocie niedozwolonych postanowień umownych.

 

  1. Za stosowanie klauzul niedozwolonych grozi sankcja w wysokości 10% obrotów.

 

  1. Prezes UOKiK ma możliwość skorzystania z instytucji tzw. tajemniczego klienta!

 

[UOKIK może wysłać kontrolera który udawać będzie potencjalnego klienta]

 

  1. Prezes UOKiK ma możliwość wydawania tzw. decyzji tymczasowych.

 

  1. Wydłużony został termin przedawnienia praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów z roku do 3 lat.

 

  1. Prezes UOKiK może publikować w mediach publicznych ?ostrzegawcze komunikaty? w sytuacji kiedy uzna, że działania przedsiębiorcy mogą stanowić istotne zagrożenie dla interesów konsumentów.

 

 

Artykuł opublikowano na łamach magazynu CORAZ LEPSZY BIZNES

Inwestycja w w kawalerkę. Czy to się opłaca ?

Elżbieta Liberda        20 lutego 2017        3 komentarze

W związku z faktem, że drugą moją działalnością obok Kancelarii jest Biuro Nieruchomości często otrzymuje pytania dotyczące rentowności inwestycji.

W dzisiejszych czasach niewielu decyduje się na zamrażanie środków na lokatach bankowych. Budowanie „pasywnego” dochodu staje się coraz bardziej popularne.

Zobaczmy jak wygląda inwestowanie na Lubelszczyźnie …

Lublin to miasto akademickie. Warto rozważyć dokonanie zakupu właśnie w tym mieście 🙂

Nie wszystkich jednak na początku swojej przygody z inwestowaniem stać na duże mieszkanie.

Wielu pyta? Czy warto kupić kawalerkę ?

Przyjmijmy założenie . Mamy 200.000 zł.

Czy tyle wystarczy na kawalerkę w Lublinie, którą łatwo i korzystnie będzie można wynająć?

Na jakie zyski miesięcznie można liczyć?

Po ilu latach inwestycja się zwróci?

  • Inwestycje w mieszkanie na rynku wtórnym, a konkretnie w kawalerkę.

Rok 2017 r to niewątpliwie dobry okres na inwestowanie w zakup nieruchomości. W gorszej sytuacji są Ci, którzy muszą sprzedać…

W korzystnych cenach możemy dokonać zakupu mieszkań na rynku wtórnym. Szczególnie korzystnie można kupić mieszkanie w tzw. wielkiej płycie.

Kawalerki to segment nieruchomości gdzie cena za metr kwadratowy nie wydaje się szczególnie atrakcyjna, niemniej jednak coraz częściej decydujemy się na ich zakup z uwagi na fakt, że ogólna cena za nieruchomość jest dobra.

Ceny kawalerek w centrum miasta raczej nie uległy znacznej obniżce.

Tego typu nieruchomości, (szczególnie te znajdujące się na parterach i pierwszych piętrach) kupowane są bardzo często w celu prowadzenia tam siedziby firmy. Stąd też dość szybko znajdują nabywców.

Kawalerki zlokalizowane nieopodal Uniwersytetów również cisza się zainteresowaniem.

średnia cena za metr kwadratowy dobrze zlokalizowanej kawalerki w centrum miasta to ok 5000 ? 6000 PLN , oczywiście wpływ na cenę ma również standard lokalu. W centrum są to głównie kawalerki w Kamienicach.

Dysponując kwotą 200000 PLN bez problemu dokonamy zakupu dobrze zlokalizowanej nieruchomości o standardzie ?gotowym do zamieszkania?.

W kwocie 200tys można kupić sporą kawalerkę lub przy odrobinieszczęścia nawet 2-pokojowe mieszkanie, o pow. do 38 mkw jednak przy takim mieszkaniu z reguły czekać nas będzie generalny remont.

W obecnej chwili zdecydowanie mniejsze jest zainteresowanie zakupem mieszkań dla studentów na okres np. studiowania w Lublinie, raczej decydują się na wynajem.

Zatem dokonując zakupu kawalerki w Centrum lub w okolicach miasteczek akademickich z pewnością nie będziemy mieli problemu ze znalezieniem najemcy i czerpaniem dochodów z najmu.

Musimy jednak liczyć się z tym, że czynsz najmu nie może być wygórowany. Ofert wynajmu jest wiele i ceny są konkurencyjne.

średnio za wynajem kawalerki zapłacić musimy od 1000 ? 1300 PLN plus opłaty licznikowe.

Chętnie wynajmują studenci zagraniczni. W Lublinie na Akademii Medycznej studiuje wielu cudzoziemców. Decydując się na wynajem nieruchomości o podwyższonym standardzie możemy liczyć na wyższy dochód z najmu na poziomie ok 1500 ? 1700 PLN.

Dokonując wyboru nieruchomości pod wynajem należy w szczególności dokonać analizy kosztów stałych jakie generuje lokal ( czynsz dla spółdzielni, opłaty za zarząd nieruchomością itp.).

Z pewnością dysponując gotówką warto dokonać zakupu nieruchomości. Znacznie lepiej aniżeli lokować fundusze na rachunkach bankowych. Niemniej jednak sugerowałabym inwestować w nieruchomości dobrze zlokalizowane, takie na które popyt w zasadzie będzie się utrzymywał.

Takie mieszkania wynajmują się w zasadzie bezwiększych problemów, jeśli standard jest „przyzwoity” i mieszkanie umeblowane to 95%transakcji jest realizowanych dla studentów.

Jeśli standard jest wysoki i jest dodatkowo istnieje możliwość wynajęcia garażu lubskorzystania z miejsc parkingowych to mieszkania takie są wynajmowane przez firmy, przytej opcji na rękę zostaje właścicielowi ok.1500-1700 zł.

Podsumowując, inwestycja w dobre mieszkanie na wynajem na pewno jest korzystniejszaniż inne formy inwestowania ponieważ liczyć możemy na stały zysk, brak problemów z wynajęciem takich mieszkań (Lublin jest dużymośrodkiem akademickim) a wartość takich mieszkań nie podlega obniżkom.

Oczywiście nie możemy zapomnieć przy inwestowaniu o kwestiach formalno prawnych. Na co musisz zwrócić uwagę przeczytasz tutaj – UWAŻAJ NA OKAZJE !

Dziedziczenie nieruchomości przez cudzoziemców.

Elżbieta Liberda        18 lutego 2017        Komentarze (0)

Nabywanie nieruchomości położonych na terenie Polski przez cudzoziemców w drodze dziedziczenia co do zasady nie jest związane z jakimiś szczególnymi formalnościami 🙂

Wiele pytań pojawia się jednak z uwagi na fakt, iż zgodnie z ustawą z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców –

Nabycie przez cudzoziemca prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółkach handlowych z siedzibą na terytorium Polski będących właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości położonych w Polsce wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”

Oczywiście nabycie nie wszystkich rodzajów nieruchomości będzie wiązało się z koniecznością uzyskania zezwolenia ( o tym przeczytasz tutaj – Nabywanie nieruchomosci przez cudzoziemców ) tym niemniej jednak, wyżej zacytowany przepis powoduje, iż pojawiają się zapytania jak sprawa się ma w przypadku dziedziczenia.

Czy może w takim wypadku, w celu uzyskania zezwolenia cudzoziemiec powinien wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia?

Otóż nie.

Przepisy ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców nie mają zastosowania do nabycia nieruchomości w drodze dziedziczenia przez osoby uprawnione do dziedziczenia ustawowego, bez względu na rodzaj nieruchomości.

Nie zachodzi w tym przypadku konieczność uzyskania zezwolenia.

Wyłączenie z obowiązku uzyskania zezwolenia odnosi się zarówno do nabycia nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego jak i testamentowego, o ile osoby powołane do spadku na podstawie testamentu należą jednocześnie do kręgu spadkobierców ustawowych.

Ustalenie kręgu spadkobierców ustawowych następuje natomiast w oparciu o prawo ojczyste spadkodawcy.

Obowiązek uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia dotyczy tylko dziedziczenia testamentowego przez cudzoziemców którzy nie należą do kręgu spadkobierców ustawowych.